කොස්ලන්ද ඛේදවාචකය සිදුවී හමාරය. මේ වන විට වැළලුනු පිරිස කියදැයි කියා හරියට කියා ගන්නට වත් රජය අපොහොසත් වී සිටියි. තවමත් පස් කදු පීරමින් මිනි සොයාමින් සිටින්නේ මියගිය ගණන මේ යැයි තහවුරු කර පෙන්විමට මෙනි.
තත්වය එසේ තිබියදී මෙරට සිදුවු සෑම ඛේදවාචයකදීම සිදු කළ ආකාරයට කොස්ලන්දෙන් ජීවත් වන මාධ්යකරුවන් පිරිසක්ද බිහිව සිටියි.වරෙක ඔවුන් ජීවත් වුයේ වාරියපොළ නංගී ගෙන්ය. තවත් වරෙක් රත්නපුරේ බට්ටී ගෙන්ය. මේ වනවිට ඔවුන් සිය බඩකට පුරවා ගනිමින් සිටින්නේ කොස්ලන්දේ මළ සිරුරු වලින්ය.
දශක තුනකට අධික කාලයක් යුද්ධයක් පැවති රටක ජන මනස ප්රචණ්ඩත්වය ඉල්ලා සිටින බව හැබෑය. සටන්කාමීන් කොළඹ බෝම්බ පුපුරුවද්දී ඇතැම් රූපවාහිනී නාලිකා සංස්කරණය නොකළ දර්ශණ පෙන්වමින් මිනී මස් විකිණු හැටි තවම මතකය. අපි ඉතිහාසයේ සිට ම්ලේච්ඡ ජාතියක් බව අමුතුවෙන් කිව යුත්තක් නොවේ. විජය රජු ලංකාවට එනවිට මිනී මස් කමින් සිටි කුවේණිගේ යක්ෂ පරම්පරාවේ අපි තවමත් අමු මිනී මස් වලට ප්රිය ජනකය. ආර් ප්රේමදාස ආමර් විදීයේදී කුඩු වී යන විට කිරිබත් උයා කන්නේ එම කුවේණි පරපුරේ අපිමය. එමෙන්ම නන්දිකඩාල් කලපුවේ ලේකැටි සමග ප්රභාකරන් වැටී සිටිනු දැක රතිඤ්ඤා දල්වා කැවුම් ඉව්වේද මේ අති උදාර ජාතියම ය. තවදුරටත් වාරියා පොල නංගී බඩුවක් කරන්නේද , රත්නපුර බට්ටී සමග පිරිමි නිදාගන්නට ඇත්තේ කෙසේදැයි සිතමින් ස්වයං වින්දනයේ යෙදෙන්නේ ද මේ ජාතියම ය.
වාරියපොල දී තරුණියක් තරුණයෙකුට කම්මුල් පාරක් දීම මේ දිනවල රටේ ජාතික මාතෘකාව වී තිබේ.මෙතුවක් කාලයක් හලාල් වලට එරෙහි වන්නට හම්බයින් පතුරු ගහන්නට වෙන්වී තිබු ෆේස් බුක් ඉඩකඩ වාරියපොල නංගී බඩුවක් කිරීම සදහා නොමසුරුව වෙන් කර ඇත.
මෙම සිද්ධිය මගින් රටේ පුරුෂ ප්රාණින්ට පුරුෂ භාවය මතක් කර දෙන්නට වාරියපොල නංගී දක්ෂ වී ඇත.එපමණක් නොව මෙම සිදුවීම ටීවී නාලිකාවලට පත්තර වලට වෙබ් වලට කෝටි ගණන් හම්බකරගන්නට සහ ඒ මුදල් වලින් එවායේ හිමිකරුවන්ට තමන් කැමති ස්ත්රියක් මත සිය ආශාවන් පහ කරන්නට අවස්ථාවක් ද වාරියපොල නංගී ලබාදී තිබේ.
“ මොනා කරන්නද මාත්තයා ජීවිත කාලේ අම්බ කරපු ඔක්කොම ඉවරයි.කවුද ඉතුවේ මේම
දෙයක් කරයි කියලා. අපි හරිම ෂාමාකාමී මිනිස්සු මාත්තයා.අපි මේ අලුත්ගම
සිංහල මුස්ලිම් කට්ටි ඔක්කොම එකට හිටියේ, කාටත් වෙනසක් තිබ්බේ නෑ ඒ නිසා
අපි හීනෙකින්වත් ඉතුවේ නෑ මේම දෙයක් වෙයි කියලා“
අළුත්ගම නගරය
ආසන්නයේ වඩේ විකුණන කඩයක් අසල හිදගෙන සිටි වයස්ගත පුද්ගලයෙකු එලෙස
පැවසුවේය. ඔහු නිනව්වක් නැතුව ඈත බලාගෙන තවත් කතා කරයි.
“ යුද්දේ
ඉවර වුණාම අපි හරි ෂතුටින් හිටියේ මාත්තයා. බෝම්බ පුපුරන්නේ නැති රටක
නිදහසේ අපිට ජීවත් වෙන්න පුළුවන් කියලා. අපි ඉතුවේ බය ඉවරයි කියලා“
මග දෙපස යුද හමුදා සෙබලුන් තුවක්කු රුවාගෙන බලා සිටියි.ඒ අසලින් දුඹුරු පැහැ බෆල් රථයක් ගමන් ගත්තේය.
“බලන්න
මාත්තයා මේක දැන් උතුර වගේ. ඔය තුවක්කු අපි පුරුදු නෑ . ළමයින්ට යන්න
ඉස්කෝල හෙට අරිනවලු. ඒත් උන්ගේ පොත් පත් ඇදුම් ඔක්කොම පිච්චිලා ඉවරයි. අපි
මොන වැරැද්දක් කළාටද මහත්තයා මේ ?“
මං තවමත් ඔයාව හොයනවා
බොන වයින් වීදුරුවක් ගානේ
ගෑණියෙක් එක්ක ඇදකට යන වාරයක් ගානේ
උරන උරන සිගරට් එකක් ගානේ
මං තාම උඹව හොයනවා
පත්තර පිටු ගානේ මං උඹේ නම හොයනයවා
පාරේ යන එන වාරයක් ගානේ මං හොයනවා
උඹ මට ආයෙ කවද හරි කොහේ හරි ඉදලා කථාකරයි කියලා
උඹම එදා කිව්ව “ අයිඩියා කන්ද “ බලාගෙන ඉන්නවා .පුළුවන් නම් කථා කරන්න මගේ පරණ නොම්මරේ වෙනස් කරලා නෑ
ගයේෂා, ජින්ජර්, නදීෂා, මල්ෂා, රුවන්ති, හිරුණිකා...මේ නම් කීපය ගැන තමයි
මේ දවස් වල වැඩි පුරම කථා කරන්නේ. මේ වෙනකොට ලංකාවේ තියෙන හොදම සමීක්ෂණ
නියැදිය වන ෆේස් බුක් එක බැලුවහම මෙයාලා ඡන්දේ ඉල්ලන එක හොදයි කියලා එක
post එකක් වත් නෑ. ඒ කියන්නේ රටේම තියෙන්නේ පට්ට විරෝධයක්. බිකිනි පිංතූර
අඩ නිරුවත් පිංතූර එක්ක පක්ෂ පාට ලාංඡන දාලා විවිධ නිර්මාණ ශීලි දේවල් මේ
දවස් වල අම්බානක Share වෙනවා.
මේ ගැන ඇහුවම ගොඩාක් අය අහන්නේ “
මුං මොනාද Politics ගැන දන්නේ “කියලා.හරි ඒක එහෙමෙනම් අනිත් පැත්තට අහන්න
තියෙන ප්රශ්නේ තමයි එතකොට දැන් පළාත් සභාවට ඉදිරිපත් කරල ඉන්න,කරන්න යන,
(නිළියන් නොවන) අනික් මැති ඇමති පුතාලා, සහෝදරයෝ මුන් ඔක්කොම Politics
දන්නවද කියලා.එහෙම බැලුවම ඒ ප්රශ්නය තාර්කික නෑ.“ පළාත් සභාව කියන්නේ ඇමති
පුතාලගේ මොන්ටිසෝරිය“ මෙහෙම කිව්වේ ටිල්වින් සිල්වා.ඒක ඇත්ත පහුගිය වයඹ
මධ්යම ඇතුළු සමස්ත පළාත් සභා මැතිවරණ වලදී ඇමති පුත්තු, සහෝදරයෝ කොයි තරම්
පළාත් සභාවට රිංගුවද තාත්තගේ, අයියගේ මල්ලිගේ බලේ පෙන්නලා .ඔවුන් එහෙම
ප්රවේණිය හොයාගෙන යනව නම් පළාත් සභාව කියන්නේ අම්මගේ අප්පාගේ බුදලයක්
නෙවෙයි කියල පෙන්නන්න නිළියෝ ටිකක් රිංගුවාම තියෙන වැරැද්ද මොකක්ද?
සංජීව පුෂ්ප කුමාරගේ ‘ඉගිලෙන මාළුවෝ “චිත්රපටිය තහනම් කළාට මේ වෙනකොට ඒක ලංකාවෙන් භාගයක් විතර බලල ඉවරයි.ඕක එලියට දැම්මනම් ඒ තරම් පිරිසක් ඕක බලන එකක් නෑ ඒක හොදටම ෂුවර්.එත් අර තහනම් කරපු නිසා, තහනම් කලේ ගයේෂාට ගහන සීන් එකක් තියෙන බව කියලා කනින් කොනින් ආරංචි වුන නිසා ගොඩාක් උන් මේක පෙරලගෙන බැලුවා.
මට මේ film එක ආවේ අපේ ඔෆිස් එකේ තේ හදන කොල්ලගෙන්. ඕක ඒ වෙලාවේ copy කරගත්තට ඇත්තටම බලන්න වෙලාවක් තිබුනේ නෑ.ඒත් මේ ළගදි දවසක කම්මැලිකම නිසාම ඕක බැලුවා..
රනිල්, කටුනායක අධිවේගී පාර, CHOGM එක, TNA එකේ අවුල මේ වගේ හරිම boring දවස් කීපයක් ගතවෙමින් තියෙද්දි එකපාරටම පට්ට feel වෙන සිද්ධියක් වුණා වේයන්ගොඩදී.ඒ පෙර පාසැල් ගුරුවරියක් වුණ අම්ම කෙනෙක් දරු දෙන්නත් එක්ක කෝච්චියට පණිනවා.මේ සිද්ධිය අහපු දැකපු ගොඩාක් අය කිව්වේ මෙහෙම
“මහ කාලකන්ණි ගෑණියක්“
“යකො අර කිරි සප්පයො දෙන්න මොන වරදක් කලාටද“
“මැරෙන්න ඕනෙම නම් තනියම මැරෙන්න තිබුණනේ“
“පිස්සු ගෑණියෙක්“
අර ජීවත්වෙන්න වාසානාව ලැබුන පුංචි එකා කියන විදිහට මේක හරියට අර ෆිල්ම් එකක කතාවක් වගේ අම්මා අතේ ලියුමක් තියෙනවා “මුසල රෑක“ කියලා පටන් ගත්ත, අම්ම දරු දෙන්න එක්ක එනවා ඇවිල්ලා දරුවන්ට කඩෙන් කන්න බොන්න අරං දෙනවා, බස් එකේ එනවා , කෝච්වියේ එනවා, සෙනග අඩු කීනවලදී බහිනවා, ලොකු දුවට පනිමු කියනවා ලොකු දුව බෑ කියනවා, කෝච්චි 3කටම පනින්න try කරලා හතරවෙනි එකටද කෙහෙද පනිනවා. ලොකු දරුවා අත අතෑරල දුවල පණ බේර ගන්නවා.